jungle
20 januari 2015 - Rurrenabaque, Bolivia
In Coroico hadden we een gids ontmoet die ons overhaalde om de jungle bij Rurrenabaque te bezoeken. De volgende ochtend kochten we coca blaadjes en pakten we een minibusje terug naar La Paz. Op coca blaadjes wordt gekauwd om de verschijnselen van hoogteziekte tegen te gaan, het is alsof je op bittere buscusheg blaadjes sabbeld.
Met hulp van de controle mannen van het busstation konden we vliegtickets kopen in het kantoor van de vliegmaatschappij ondanks dat hij eigenlijk gesloten was. Vervolgens was het haasten naar het vliegveld en zaten we nog dezelfde avond in Rurrenabaque!
We gingen met een gids en een kok die beiden inheemse jungle bewoners waren 2 nachten kamperen in de jungle!
De bootreis de jungle in was al een hele ervaring. Het had hard geregend gedurende de dag en nacht voor vertrek dus de rivier stond erg hoog en stroomde hard. Er werden grote bomen tot wel 6 meter meegesleurd door de rivier! Gelukkig hadden we een ervaren stuurman!
Het kamp waar we de volgende dagen zouden verblijven was promitief, zonder stromend water, maar de kok wist heerlijke maaltijden neer te zetten! We maakten verschillende wandelingen waarin we lopende bomen zagen, papegaaien, wilde zwijnen en apen! We aten rupsen die naar cocos smaakten en mieren. 's Avonds zagen we een prachtige sterrenhemel en deden we mee aan een inheems ritueel om pachamama (moeder aarde) gunstig te stemmen met behulp van coca blaadjes, bicarbonaat, whisky en sigaretten. We kletsen wat met de gids en zijn vrienden uit de jungle die gretig mee aten van onze maaltijden. De laatste dag staken we met een kayak de rivier over, dezelfde die 2 dagen eerder nog met grof geweld bomen meesleurde, gelukkig was hij nu een stuk rustiger! Aan de overkant beklommen we een berg en hadden we prachtig uitzicht over de selva (zo noemen zij dit type amazone gebied).
De boottocht terug was rustig met prachtige uitzichten en een heerlijk zonnetje
De volgende ochtend zouden we om 5.45 inchecken voor onze vlucht, maar het regende weer heel hard. Lange tijd stonden we in de stromende regen terwijl er niemand op straat was te bekennen. Om kwart over 6 ging het kantoor om in te checken open en pas om 9u was het weer voldoende gekalmeerd om naar het vliegveld te gaan. We vlogen met een klein vliegtuigje voor 13 man, waarin je niet recht op kon staan en je direct de cockpit in kon kijken. Er hingen geruststellende bordjes naast onze stoelen dat er indien nodig zuurstof maskers uitgedeeld zouden worden door het personeel (piloot en co-piloot). Na een claustrofobische vlucht stonden Wouter en ik weer met enige hoogteziekte in La Paz, we waren opnieuw bijna 4000 meter gestegen..
Met hulp van de controle mannen van het busstation konden we vliegtickets kopen in het kantoor van de vliegmaatschappij ondanks dat hij eigenlijk gesloten was. Vervolgens was het haasten naar het vliegveld en zaten we nog dezelfde avond in Rurrenabaque!
We gingen met een gids en een kok die beiden inheemse jungle bewoners waren 2 nachten kamperen in de jungle!
De bootreis de jungle in was al een hele ervaring. Het had hard geregend gedurende de dag en nacht voor vertrek dus de rivier stond erg hoog en stroomde hard. Er werden grote bomen tot wel 6 meter meegesleurd door de rivier! Gelukkig hadden we een ervaren stuurman!
Het kamp waar we de volgende dagen zouden verblijven was promitief, zonder stromend water, maar de kok wist heerlijke maaltijden neer te zetten! We maakten verschillende wandelingen waarin we lopende bomen zagen, papegaaien, wilde zwijnen en apen! We aten rupsen die naar cocos smaakten en mieren. 's Avonds zagen we een prachtige sterrenhemel en deden we mee aan een inheems ritueel om pachamama (moeder aarde) gunstig te stemmen met behulp van coca blaadjes, bicarbonaat, whisky en sigaretten. We kletsen wat met de gids en zijn vrienden uit de jungle die gretig mee aten van onze maaltijden. De laatste dag staken we met een kayak de rivier over, dezelfde die 2 dagen eerder nog met grof geweld bomen meesleurde, gelukkig was hij nu een stuk rustiger! Aan de overkant beklommen we een berg en hadden we prachtig uitzicht over de selva (zo noemen zij dit type amazone gebied).
De boottocht terug was rustig met prachtige uitzichten en een heerlijk zonnetje
De volgende ochtend zouden we om 5.45 inchecken voor onze vlucht, maar het regende weer heel hard. Lange tijd stonden we in de stromende regen terwijl er niemand op straat was te bekennen. Om kwart over 6 ging het kantoor om in te checken open en pas om 9u was het weer voldoende gekalmeerd om naar het vliegveld te gaan. We vlogen met een klein vliegtuigje voor 13 man, waarin je niet recht op kon staan en je direct de cockpit in kon kijken. Er hingen geruststellende bordjes naast onze stoelen dat er indien nodig zuurstof maskers uitgedeeld zouden worden door het personeel (piloot en co-piloot). Na een claustrofobische vlucht stonden Wouter en ik weer met enige hoogteziekte in La Paz, we waren opnieuw bijna 4000 meter gestegen..
Jullie reizen we veel op en neer, zeker een kenmerk van het land: niet alleen hoogland maar ook veel laagland. Ben benieuwd naar jullie volgende bezoeken.
Ik hoop dat je snel zal wennen aan die vervelende hoogteziekte lieve Marjolein.
Ik wacht met spanning op het volgende verslag!
Die natuur zo helemaal om je heen, dat lijkt mij een onvergetelijke ervaring!
Mooi, om samen zo'n reis te maken.
Liefs, Janine